İnsan, duyu organları sayesinde çevresini anlamaya çalışır. Evrendeki düzenin nasıl oluştuğu sorusuna da aklını kullanarak mantıklı ve inandırıcı cevaplar arar. Sonunda hiçbir varlığın kendi kendine ya da tesadüfen var olamayacağı hakikatine ulaşır. Her kitabın bir yazarı, her tablonun bir ressamı, her masanın bir ustası olduğunu düşünür. Böylece kâinattaki bu mükemmel düzenin de bir yaratıcısı ve sahibi olduğunu fark eder. Bu yüce yaratıcı ise Allah’tır (cc). O, tüm varlıkları mükemmel bir uyum içinde yoktan var etmiştir. Kur’an-ı Kerim’de de buyruldu- ğu gibi: “O, yaratıp şekillendiren, ahenk veren ve düzene koyandır.”1 Çevremizde gözlemlediğimiz ahenk ve düzen ancak O’nun eseridir.
